پیرچشمی
پیرچشمی ، عارضه ای است که به واسطه پیر شدن عدسی چشم یا ماهیچه های منقبض و منبسط کننده آن در سنین بالا ی 40 سال ایجاد می شود و دید فرد مبتلا به این عارضه را دچار اشکال و اختلال می کند.
علایم بیماری پیرچشمی
1. اختلال و ضعف بینایی در هنگام مشاهده اجسام نزدیک.
2. سردرد و خستگی عمومی بدن.
3. خستگی ، سوزش و خستگی چشم ها.
عوامل ایجاد کننده بیماری پیرچشمی
ناتوانی عدسی چشم در کانونی کردن تصاویر اجسام نزدیک به چشم.
نکته :
1. تقریبا همه ی افراد در سنین بالای 40 سالگی دچار پیرچشمی می شوند .
2. عارضه پیر چشمی، دوربینی، نزدیک بینی و آستیگماتیسم ممکن است در یک چشم و یا در هر دو چشم ایجاد شود.
3. بسیاری از مردم علی رغم ابتلا به عیوب مختصر بینایی می توانند بدون عینک کارهای خود را انجام دهند اما با توجه به عوارض ناشی از عیوب بهتر است برای رفع آسیب های جسمی و روانی ناشی از عوارض ذکر شده در اولین فرصت بعه چشم پزشک مراجعه کرده و از عینک و یا لنزهای طبی استفاده کنند.
درمان پزشکی پیر چشمی
استفاده از عینک مناسب توصیه شده توسط متخصص چشم.
پیر چشمی را میتوان با استفاده از لنزهای تماسی چند کانونی که از انواع مواد نافذگاز و لنز طبی نرم ساخته شده اند درمان کرد.
